Zaskoczenie... :)

Zapisaliśmy synka do poradni pedagogiczno-psychologicznej, problem z nieśmiałością, biernością... nadmierną powagą, brakiem spontaniczności.. pani miała zrobić test na relacje społeczne i emocje, badany był dopiero po 5 tygodniach od zapisu i potwierdziło się to, co dostrzegaliśmy.. synek jest nieśmiały, zablokowany i baaardzo wrażliwy, ale pani psycholog zrobiła też dodatkowo testy na inteligencję i potwierdziła to, co tylko szeptaliśmy sobie z mężem po kątach, że mamy nad wyraz zdolne dziecko.. powiedziała nawet jest Wybitne zdolny :) Co więcej powiedziała, że pracuje w zawodzie ponad 20 lat i dopiero drugi raz w życiu widziała "taki przypadek" jak nasz Alek.. ;DDDD

Synek Zawsze był inny, odstawał od innych dzieci, zawsze bardziej poważny, mądry, wyczuwał nasze nastroje, wiedział co zrobić, co powiedzieć, był jak na dziecko bardzo tolerancyjny i pełen miłości, życzliwości w stosunku do innych. .. zawsze z mężem się pytaliśmy nawzajem: z jakiego świata on pochodzi..
W każdym razie, zaczęłam się zastanawiać i wspominać jak to było.. (ha, mam 6 kielichów na kartę dnia :), sama ciąża była wyjątkowa. chociażby moje samopoczucie, spokój, anielska cierpliwość, piękne sny..

Już jak się synek urodził, wzbudził zainteresowanie lekarzy (zbiegło się ich koło 20 łącznie z położnymi), głównie przez oczy - duże, wodzone za wszystkimi, "rozumiejące", uszy (ponoć miał bardzo nietypowe jak na noworodka) i stopy. Miał na czole widoczną żyłkę (okolice trzeciego oka, kolor niebiesko-fioletowy) lekarze powiedzieli, że jak nie zniknie to operacyjnie można usunąć.... ale teraz prawie jej nie widać..

Do tej pory, pamiętam jego wzrok po urodzeniu, coś niesamowitego, jakby posiadał całą mądrość świata, jakby wszystko wiedział i rozumiał, jakby wiedział po co jest na świecie.. czasem aż bolało patrzenie na niego..
Jako niemowlak był niesamowity, bardzo spokojny, niemal nigdy nie płakał, przesypiał cale noce od samego początku, szybko reagował na nas i wszystko obserwował.. np. godzinami mógł patrzeć przez okno.. albo jedną zabawką się bawił bardzo długo.. nietypowo jak na dziecko które w zależności od bodźców zmieniają uwagę i rozpraszają się..

.. a wczoraj Mystery napisała, że moim zadaniem jest zająć się kryształowymi dziećmi (!).. ach, no i szczególne przesłanie dostałam .. 

Dziś, zaczęłam się zastanawiać czy on nie należy do tych wyjątkowych dzieci.. tzn. zawsze jako mama uważałam, że mam wyjątkowe dzieci, ale teraz sobie myślę,że może synek jest naprawdę wyjątkowy.. :) (córcia to żywioł, pod ADHD podchodzi, przeciwieństwo totalne)

Teraz Alek, jest wciąż bardzo cierpliwy, potrafi siedzieć nad książką kilka godzin.. zbiera kamienie, gada z roślinami, zachwyca się wszystkim, zbiera piórka, liście, trawki.. i ta dobroć, życzliwość, tolerancja, jak przytula to wszystko inne znika.. smutek, żal, zły humor, ból.. .. aż łza się w oku kręci czasem :) 

Napotkany po drodze ślimak, jest od razu przenoszony na trawę, biedronka - wzięta na rączkę.. itp.
Co jest ciekawe, pomimo swojej nieśmiałości jest strasznie lubiany, przez panie, inne dzieci.. np. często wołają mu już z daleka "cześć" i często go przytulają (?)


I tak sobie myślę.. choć nie mówię głośno.. że może jest tym Kryształowym dzieckiem ;)

Wklejam parę zdjęć: